Bouwen rond de kerk als concept van stadsontwikkeling
.png)
Bij de snelle naoorlogse groei van de stad werd het 'parochieconcept' gekozen. Een kerk, een gemeenschapshuis, een winkelcentrum en scholen met daaromheen duizenden 'zielen'. De kerken hadden een centrale plaats en daarvoor werden belangrijke architecten aangetrokken en kunstenaars voor met name de glas-in-lood ramen. Mooie voorbeelden zitten in het programma.

Door aanleg van de Groene Loper is er in 1920-1930 aandacht gekomen voor de functie, betekenis en de positionering van de Koepelkerk en de OLV van Lourdeskerk, alsook de stedenbouwkundige ontwikkeling van de wijken rondom en tussen beide kerken.

De glas-in-loodramen van de Onze-Lieve-Vrouw-van-Goede-Raadkerk (1964-1966) zijn het resultaat van de samenwerking tussen architect Jean Huysmans (1913-1974) en kunstenaar Albert Troost (1924-2010).
De naoorlogse wijken in Maastricht zijn opgezet als parochie, zoals de uitbreidingswijken Caberg, Malpertuis en Pottenbergen. De al eerder gebouwde Koepelkerk was daarbij een voorbeeld en vervulde een belangrijke rol in de sociale structuur.